بررسی دقت روش pushover برای سازه های نامنظم در پلان

با گسترش دانش بشر درباره پدیده زلزله و متعاقب آن توسعه روش های تحلیل و طراحی لرزه ای ، راهکار های افزایش سطح ایمنی در مقابل این پدیده روز به روز ضروری تر می شوند. چنانچه پذیرای خرابی سازه در برابر زلزله باشیم، به منظور بررسی عملکرد ساختمانها در هنگام زلزله باید تحلیل غیر خطی صورت گیرد تا بتوان بدین وسیله محل و میزان خرابی تخمین مناسبی زده شود. در روش طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد سازه برای سطوح مختلف عملکرد مورد انتظار، مرتبط با سطوح مختلف خطر زلزله طراحی می گردد .یک گام مهم در طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد، تخمین پاسخ لرزه ای غیر خطی سازه ها می باشد. برای این منظور دو روش وجود دارد: تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی و تحلیل استاتیکی غیر خطی (تحلیل بار افزون). تحلیل بار افزون دارای مشکلات مربوط به تحلیل دینامیکی غیر خطی نبوده و با انجام آن می توان با استفاده از طیف پاسخ به عنوان منحنی نیاز، تخمین مناسبی از پاسخ لرزه ای سازه بدست آورد. بنابراین با توجه به سرعت و سادگی تفسیر نتایج در مقایسه با روش های تحلیل دینامیکی غیر خطی ، روش های تحلیل استاتیکی غیر خطی مورد توجه قرار گرفته اند. در روش های رایج آنالیز بار جانبی افزاینده، توزیع نیرو و تعیین تغییرمکان هدف بر این فرض استوارند که پاسخ سازه به وسیله مود ارتعاشی اصلی ساختمان کنترل می شود. فرضیات اولیه این روش، باعث می شود کاربرد آن در سازه های بلند و نامنظم در پلان که اثر مود های بالاتر در آنها بیشتر است و حرکات جانبی و چرخشی در گیرند، دارای دقت کافی نباشد. در راستای افزایش دقت این روشهای آنالیز برای این گونه سازه ها ، محققین مطالعاتی انجام داده اند. یکی از روش های مورد مطالعه آنالیز بار افزون مودال (mpa) می باشد که سادگی آنالیز های موجود با توزیع بار های ثابت را حفظ کرده است و در آن اثر مشارکت تمام مودهای ارتعاشی، که در نیازهای لرزه ای سازه مهم می باشند، در پاسخ سازه در نظر گرفته می شود. در این پایان نامه، با انتخاب چند سازه بادبندی فلزی متقارن و نامتقارن در پلان، با طبقات مختلف، کارآیی روش پیشنهادی مزبور در منظورکردن اثر مودهای بالاتر، مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل، با نتایج تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی مقایسه شده است. لازم به ذکر است در راستای مطالعه صورت گرفته بخشی نیز به مطالعه نامنظمی حادث شده در یک مدل ساده شده ناشی از اختلاف رفتار غیرخطی در المان های سازه اختصاص یافته است.